2007-dec: How did these comedians see it coming, when financial reporters did not?

3 december 2007

Yes, it really is this bad
Another example of humor that is deadly accurate.

I worked on Wall Street for a few years, elbow to elbow with “top” investment bankers.
It was one big casino with the saps in pensions funds and savings and loans (and us) being used to finance the game
and cover the losses.

Amazingly, this was recorded in 2007.

John Bird and John Fortune (the Long Johns) brilliantly, and accurately, describing the mindset of the investment
banking community in this satirical interview.

Source: http://www.youtube.com/watch?v=UC31Oudc5Bg

Advertentie

2007-sep: Buitenhof – Graaicultuur

Graaicultuur

Buitenhof: 23 september 2007

Column Jos de Beus

De Algemene Beschouwingen gingen over de graaicultuur. Maar het feit dat de marktsector niet wordt aangepakt, duidt op verlegenheid in een grotere kwestie.
Wie is de baas over onze open economie?
Wie voorkomt dat grote bedrijven buitenlandse kolonies worden, wat we in grote steden juist proberen te bestrijden?
Wie stopt ook de brievenbusvennootschappen enkel opgericht om de belasting te ontwijken?

De strijd om het voortbestaan van ABNAMRO heeft een radeloosheid in de politiek aan het licht gebracht.
We zagen een bedrijfsleiding die ondermaats presteerde, de bank tot prooi maakte van concurrenten, haar eigenbelang veilig stelde, en de toekomst van het bedrijf in handen legde van aandeelhouders en beleggingsfondsen.
Speculanten beslissen straks over de riskante biedingen van Barclays en Fortis.

Het algemene belang lag bij groei op eigen kracht of een fusie met ING.
Maar alle woordvoerders van dit belang zijn impotent.

Als kapitaal zich onmaatschappelijk gedraagt, is er geen tegenmacht meer. Kamerleden, hoge ambtenaren, vakbonden, ondernemingsraden, old boys, consumenten, vakjournalisten: allemaal zijn ze bezorgde toeschouwers geworden, net als u en ik.

De toezichthouders kunnen de markt voor overnames bijstellen. Maar ook zij hebben geen greep op de ruige verplaatsing van economische macht die gaande is.

Het kabinet vraagt om informatie en wacht. Minister Bos zegt dat we ons niet ongerust hoeven te maken. Aandelen, commissariaten, omzetten, vestigingen, octrooien: alles denationaliseert en verspreidt over continenten.
Wij in de polder worden allemaal produktiever en welvarender van de avonturen van allerlei exportbedrijven.

Maar minister Van der Hoeven en staatssecretaris Heemskerk voelen de onzekerheid van de elite en het onbehagen van de massa. Ze hebben de Sociaal Economische Raad gevraagd te adviseren over nieuwe instrumenten voor beleid – naast bevordering van het vestigingsklimaat en sleutelsectoren.

Kennelijk is afscherming van strategische sectoren met gouden aandelen of schepping van nationale kampioenen iets voor grote landen maar niks voor Nederland.

Wat dan wel?

Het kabinet spreekt iedereen, bewondert iedereen en steunt iedereen die zorgt voor grensoverschrijdende handel: leve de spaarlampen van Philips uit China! Maar dat oogt inefficiënt en bangelijk.

Ik bepleit een sociaal-kapitaaltoets.

Als een bedrijf, zoals ABNAMRO onder Groenink, zich afkeert van het land, onze arbeidskrachten vervangt en uit de traditie van samenwerking stapt, dan moet het daarvoor de sociale kostprijs betalen. Het wordt doorverwezen naar het toezicht van Europese en wereldwijde instellingen.

De Haagse overheid staakt haar bijzondere bijstand.

De politiek zou zich in haar economisch beleid moeten richten op bedrijven met een stevige grondslag en gunstige uitstraling in onze economie en samenleving. Dat is geen “misplaatst Oranjegevoel”, maar volgt uit de regeringsverklaring over saamhorigheid en de bestaansreden van het Ministerie van Economische Zaken.

bron: www.vpro.nl

2007-sep: SP vreest ‘besmetting’ met graaicultuur bij LIOF

4 september 2007

De SP-fractie wil opheldering van gedeputeerde H. Vrehen over de commissariaat- vergoedingen van LIOF, een Limburgse ontwikkelingsmaatschappij, directeur J. Verhagen. Het Financieel Dagblad bericht vandaag dat Verhagen de vergoedingen voor commissariaatschappen bij bedrijven waar LIOF in deelneemt voor zichzelf houdt en niet afdraagt aan het LIOF. De fractie vreest voor besmetting met graaicultuur bij het LIOF.

De fractie wil precies weten wat er bekend en afgesproken is over de beloning van Verhagen voordat de jaarrekening van het LIOF behandeld wordt in de vergadering van de statencommissie Economisch Domein van 14 september a.s.. Ook wil de fractie een volledige opgave van alle commissariaatschappen van de directie en andere medewerkers van het LIOF, almede de vergoedingen die hiervoor ontvangen worden en aan wie deze vergoedingen uitbetaald worden.

Tevens wil de fractie weten wat de rol in deze kwestie is van de twee commissarissen die op voordracht van de provincie in de RvC zitten bij het bewaken van de publieke taak en verantwoordelijkheid die het LIOF als overheids NV heeft. Thans zijn dit voormalig minister van Sociale Zaken Willem Vermeend en oud-gedeputeerde Martin Eurlings.

Het is bovendien vreemd dat in het jaarverslag van het LIOF niets staat over commissariaten en nevenfuncties van de directie, de vergoedingen hieruit en de bestemming van deze vergoedingen. De hoogte van het feitelijk inkomen, de beloning en aan de functie verwante inkomsten blijft daardoor onduidelijk.
In de jaarrekening 2006 staat voor het salaris en overige vergoedingen van de eenhoofdige directie een bedrag van € 142.636,- . Samen met pensioen- en sociale lasten die het LIOF nog betaalt komt dit uit op een bedrag aan directielasten van € 184.088,-.

Frappant detail is dat ook bij het LIOF Dhr. J.V.M. Pennings voorzitter is van de RvC.
Pennings vervult deze functie ook bij Essent waar hij de exorbitante beloning van bestuursvoorzitter Michiel Boersma verdedigt.
Terwijl het LIOF een belang heeft bij het commissariaatschap van Verhagen, verdedigt Pennings de gang van zaken door te stellen dat de commissariaatschappen een privé aangelegenheid is van de directeur. Maar het gaat niet alleen om de vraag of deze gang van zaken mag, al of niet met toestemming van de RvC.
Het gaat om de vraag of we willen dat het zo mag gaan.
De SP vindt dat de vergoedingen naar het LIOF dienen te gaan en niet naar de privé-rekening van de directeur.

bron: www.limburg.sp.nl

2007-jul: MT: Graaicultuur? Nee: duurzaam belonen

17 juli 2007

Bij Google krijgen we direct 107.000 hits op het woord ‘graaicultuur’. Het is een officieel feit: in Nederland kennen we een nieuw cultureel fenomeen.

Daar waar gegraaid wordt is blijkbaar ruimte om te graaien, zo constateren wij. Ofwel: de koekjestrommel staat open op tafel en vader en moeder zijn niet thuis… heel menselijk toch? Het is overigens discutabel of de term ‘graaicultuur’ recht doet aan de realiteit: immers topmanagers maken veelal van te voren afspraken over de beloning van hun prestaties. Daarbij kan de prestatie er “slechts” in gelegen zijn dat de betreffende topman (of topvrouw) de functie aanvaart en enige tijd vervult, hetgeen nog niets zinnigs zegt over de uiteindelijke kwaliteit van de geleverde prestatie. Kortom: wellicht worden er vóóraf afspraken gemaakt, waar we achteraf spijt van hebben?

Schaarste aan topmanagers
Uit de relatieve hoogte van, de in het vooruitzicht gestelde, beloning (salaris, bonus en veelal ook al de vertrekregeling) is wellicht af te leiden dat wij in Nederland een vermeende schaarste kennen aan goede topmanagers. Wie wil er immers een positie bekleden waarbij je continu alle aandacht vanuit de media krijgt, vooral als je organisatie slecht presteert, én daarentegen totaal geen aandacht kunt besteden aan je privéleven of je gezin? Maar goed, deze aanname zou nader onderzocht moeten worden. In het huidige politiek-maatschappelijke klimaat, waarin ons aller bewustzijn op dit thema blijkbaar groeiende is, klinkt in ieder geval steeds luider de roep om in te grijpen. Denk aan de publieke discussie rondom de beloningen aan topmensen van onder andere Essent, Nuon, ambtelijke top van OCW, ABN Amro en Numico.

De groeiende aversie tegen de relatief hoge beloningen kun je interpreteren als afgunst of jaloezie. Wij interpreteren het echter als een sterke roep om een ander beloningssysteem voor topmanagers. Onze focus is daarbij wat ons betreft echter niet zozeer op een zogenoemde “graaitaks” of het aanstellen van een plafond (bevriezen van topsalarissen), maar op het gebruik van een beloningssysteem geënt op duurzaamheid.

Wat verstaan wij onder duurzaam belonen?
Een van de hoofdtaken van de topmanager is zijn organisatie op een zodanige wijze aan te sturen, opdat de continuïteit van de organisatie niet in gevaar komt. Jarenlang was dit zelfs de enige taak. De laatste decennia is er echter een aanzienlijke taak bijgekomen: namelijk het op korte termijn verhogen van het financiële rendement van de organisatie. Een rendement dat voor een groot deel ten gunste van de aandeelhouders komt.

Deze twee taken staan geregeld op gespannen voet met elkaar: immers de continuïteit op de langere termijn kan juist in gevaar komen wanneer de organisatie keer op keer “uitgeknepen” wordt door (de elkaar ook steeds sneller afwisselende) topmanagers die natuurlijk allen zo snel mogelijk willen “scoren”. Een aannemelijk gevolg van de veranderende (korte termijn) focus van de topmanager is bovendien dat deze steeds verder van de organisatie komt af te staan. Er wordt al gesproken over een heuse kloof tussen top- en middenmanagement (en zelfs de interne organisatie). Ook de loyaliteit en integriteit van topmanagers wordt steeds vaker in twijfel getrokken. De recente schandalen (Enron, Ahold) zijn daaraan natuurlijk ook debet.

Oppervlakkig
Maar hóe behaal je een zichtbaar en betekenisvol rendement op de korte termijn? Steeds vaker worden hiervoor ons inziens zogenoemde “oppervlakte interventies” gepleegd. Reorganisaties, outsourcing, fusies en overnames bijvoorbeeld. Allemaal interventies waarvan we inmiddels weten dat zij niet per definitie bijdragen aan de beoogde synergie, laat staan aan een nieuwe waardecreatie. Wat verandert er wezenlijk in de uitvoering van de taken van de organisatie, waaraan draagt de nog grotere organisatie wereldwijd extra bij, welke nieuwe innovaties worden er nu wél ontwikkeld, welke nieuwe competentieontwikkeling wordt er gerealiseerd bij de medewerkers en managers zelf? Vragen waarop het antwoord vaak niet gegeven kan worden, ook niet enkele jaren na de interventie.

Core value
En dát zou nu juist interessant kunnen zijn; dat we enkele jaren nádat de topmanager al van het toneel is verdwenen, de effecten van zijn interventies zouden betrekken in de beoordeling van de effectiviteit van deze topmanager. De vraag die daarbij centraal staat is: heeft zijn/haar bewind écht bijgedragen aan de core values van onze organisatie? Daarmee krijgen de core values ook een heel andere lading en betekenis. De veel gehoorde core value “klantgerichtheid” bijvoorbeeld, zal duurzaam omschreven moeten worden, zoals: voelen onze klanten zich de komende jaren steeds sterker verbonden met onze producten of diensten en zo ja waar blijkt dat uit en hoe komt dat dan?

De gedachte die hierachter schuil gaat is dat wij uiteindelijk immers allemaal gebaat zijn bij duurzame ontwikkelingen, wezenlijke resultaten, mooiere, betere producten, slimmere oplossingen, competentere mensen, ja zelfs gelukkiger mensen!

Duurzaam belonen betekent dus dat de betreffende topmanager weliswaar een salaris ontvangt tijdens de rit, maar dat hij voor een bepaalde periode ná zijnr aftreden ook nog beloond wordt voor de duurzame ontwikkelingen die hij (mede) in gang heeft gezet. Het laatste is in feite ook een zeer interessante gedachte voor onze politici te Den Haag.

Prikkelend?
Vindt u dit ook een prikkelende gedachte? Zou het zelfs niet kunnen zijn dat de topmanager zich op deze manier veel langer betrokken en loyaal voelt ten opzichte van de organisatie? Dat de topmanager zijn opvolger probeert écht iets na te laten waardoor deze niet direct het gevoel heeft weer schoon schip te moeten maken, met het zoveelste veranderproces tot gevolg?

Wij durven hierover wel door te dromen, u ook?

dr. Caroline Dusschooten
Eigenaar Reflect Management Consulting
dr. Boke de Pater
Consultant

bron: www.mt.nl

2007-jul: ‘Wie stopt nou eens de graaicultuur?’

12 juli 2007

Door NIELS DEKKER

DEN HAAG – Hij peinst er niet over om geld in te leveren. Oud-generaal Ad van Baal ziet in alle ophef over zijn dubbele inkomen geen enkele aanleiding af te zien van zijn Defensie-uitkering of vermindering van zijn salaris.

,,Daar is geen reden toe. Ik ken mijn rechten,’’ zegt hij. Verder ingaan op de commotie wil hij niet.

Van Baal staat ongewild weer in het middelpunt van de belangstelling. Eerder was er veel protest tegen zijn benoeming, nu is er woede over zijn inkomsten. De oud-generaal, die in 2002 ook al zwaar onder vuur kwam te liggen om zijn rol in Srebrenica, krijgt straks maandelijks 8000 euro salaris van de politieacademie.

Daarnaast krijgt hij een ongeveer even hoge uitkering van het ministerie van Defensie wegens functioneel leeftijdsontslag.

ARCHIEFFOTO ANP
Van Baal legt de eed af voor de parlementaire enquêtecommissie Srebrenica.

Op jaarbasis is dat bij elkaar minimaal 190.000 euro, exclusief onkostenvergoedingen. Vakbonden en politiek spreken van een blunder van de overheid. Die kan volgens hen niet aan Jan Modaal uitleggen dat ze iemand voorziet van twee vorstelijke inkomsten…

Lees het volledige artikel op: www.ad.nl

2007-apr: Bonden: ‘graaicultuur’ rondom ABN Amro

27 april 2007

AMSTERDAM (ANP) – De ‘graaicultuur’ bij aandeelhouders van ABN Amro bespoedigt het einde van ABN Amro als zelfstandige Nederlandse bank. Dat vinden FNV Bondgenoten en De Unie. ,,Ze willen een ouderwetse koehandel en handjeklap, met maar een doel: de eigen portemonnee verder te spekken.”

De bonden reageren op de uitkomst van een stemming bij de jaarvergadering van ABN Amro op donderdag…

Lees het volledige artikel op: www.brabantsdagblad.nl

2007-apr: Graaicultuur van topondernemers gaat gewoon door

12 april 2007

Een superbonus van 12 miljoen en een vast inkomen van 2 miljoen op je salarisstrook, wie wil dat nu niet? Numico bestuurder Jan Bennink heeft in ieder geval zijn zaakjes goed voor elkaar. Graaicultuur ten top natuurlijk. Maar Bennink is niet de enige in Nederland die “het goed doen”. Een beetje topman van een doorsnee energiebedrijf kan ook al niet meer lachen van het geld, commissarissen van grote bedrijven kijken stilletjes toe en incasseren ondertussen een geweldig bedrag. Ook topman Van der Veer van Shell kan tevreden zijn over zijn bonus van 2 miljoen

Publieke opinie heeft invloed
Voormannen van uitgeverijen zijn bereid hun bonussen in te leveren, anderen schenken het aan een goed doel. Allemaal uit angst om aan de schandpaal genageld te worden. Ook Wim Kok heeft een leuk financieel jaar achter de rug, maar ook de PvdA topman graait leuk mee als commissaris bij leuke internationals. 254.000 Euro aan bijbaantjes is niet misselijk, maar verbleekt natuurlijk bij “de grote mannen”.

Lees het volledige artikel op: www.startbedrijf.nl

2007-mrt: Superbonus voor KPN topman Scheepbouwer valt slecht

4 maart 2007

Graaicultuur: KPN beloont Scheepbouwer met 2,7 miljoen Euro

KPN topman Scheepbouwer ontvangt over het afgelopen jaar een bonus van 1,4 miljoen euro. De toezichthouders bij KPN kennen de topman dit extraatje toe vanwege onder meer de tevredenheid van de klant.

Totaalsalaris 2,7 miljoen Euro
De raad van toezicht bij de KPN vindt dat topman Ad Scheepbouwer goed zijn best heeft gedaan en daarvoor wordt de KPN Baas beloont met een bonus van maar liefst 1,4 miljoen Euro. Dit is in overeenstemming met de voorwaarden van het contract dat KPN destijds gesloten heeft met Scheepbouwer. In 2006 ontving Scheepbouwer in totaal 2,7 miljoen Euro voor zijn bemoeienissen. Een salaris dat overeenkomt met een maandelijkse vergoeding van ca 200.000 Euro. Onkostenvergoedingen en andere bijkomende vergoedingen zullen hier wel buiten vallen…

Lees het volledige artikel op: www.zzp-nederland.nl

2007-jan: Directeur Woonconcept hekelt ‘graaicultuur’

18 januari 2007

MEPPEL/STEENWIJKERLAND – Politiek Den Haag moet met de handen afblijven van de reserves van woningcorporaties. Dat is de klemmende boodschap van directeur Hedzer van Houten van Woonconcept. ‘De graaicultuur gloort aan de horizon. Er dreigt een rampscenario.’.

In zijn nieuwjaarstoespraak zei een strijdvaardige Van Houten dinsdagmiddag dat de partijprogramma’s over het ‘afromen van reserves bij corporaties’ weinig hoopvol zijn. In het VVD-verkiezingsprogramma wordt volgens hem voorgesteld de corporaties 3,5 miljard euro te laten doneren in de kas van de rijksoverheid. Om van te gruwelen, vindt Van Houten. ‘Want dat betekent voor Woonconcept een afdracht tussen de 17 en 20 miljoen euro per jaar.’

Over de gevolgen liet Van Houten geen enkel misverstand. ‘Dan moeten we onze investeringen in nieuwbouw en herstructurering in neerwaartse zin bijstellen.’ Mocht het rampscenario voor de corporaties bewaarheid worden, dan is het volgens hem tijd voor harde actie. ‘Dan roep ik op om gezamenlijk alle wegen, gepast of ongepast, te bewandelen. Om dit beleid te torpederen’, aldus Van Houten…

Lees het volledige artikel op: www.destentor.nl