donderdag, 19 maart 2009
Minister kritisch over kosten woningcorporaties.

De tweede kamer heeft terecht grote zorgen over de sterk gestegen bedrijfskosten van woningcorporaties. Dat heeft minister Eberhard van der Laan voor wonen en wijken dinsdag gezegd.
De bedrijfskosten zijn van 2002 tot en met 2007 met bijna een derde toegenomen tot 1.25 miljard euro. In die periode bedroeg de totale inflatie in Nederland slechts 8 procent. Onder de kosten vallen onder andere de salarissen.
Van der Laan gaat alle corporaties vriendelijk doch dringend vragen waar de gestegen uitgaven voor gebruikt zijn.
Ook de tweede kamer is kritisch. Zo wil kamerlid Staf Depla (PvdA) een onderzoek naar de toegenomen kosten.
Depla heeft er geen problemen mee als corporaties meer kosten maken omdat zij buurtconciërges of huismeesters hebben aangenomen. Hij vreest echter dat een deel van het geld aan “personeelsfeestjes” is opgegaan.
Als voorbeeld geeft hij het voornemen van corporatie Wonen Zuid om het voltallige personeel een reis naar Marokko of Turkije te laten maken. Na kritiek heeft de organisatie het plan ingetrokken.
Tot zover de media.
U ziet, het zoeken naar de graaiers is begonnen!
Maar wat van der Laan en consorten niet zeggen, is dat de woningcorporaties door de overheid verplicht werden om voortaan vennootschapsbelasting te betalen en miljoenen moeten bijdragen aan de zogenaamde prachtwijken van Vogelaar.
Van der Laan gaat vriendelijk doch dringend vragen waar de gestegen uitgaven voor gebruikt zijn. Mag ik van der Laan en consorten dan ook vragen waar de gestegen uitgaven van de overheid over bijvoorbeeld de periode 2004 tot en met 2008 voor gebruikt zijn?
Uitgaven van de overheid over 2004 was 134.4 miljard euro.
Uitgaven van de overheid over 2008 was 168.8 miljard euro.
Derhalve een toename van 33.8 miljard euro of 25.1 procent.
Dit had volgens zijn eigen redenering dus niet meer mogen zijn dan de inflatie.
Wie zijn de graaiers?
In diezelfde periode heeft de overheid diverse taken overgeheveld naar de gemeenten.
Met als gevolg dat (en dan neem ik mijn eigen gemeente als voorbeeld) de gemeentebelastingen in diezelfde periode met 126.8 procent zijn gestegen.
Wie zijn de graaiers?
Als Van de Veer (topman bij Shell) over 2008 aan salaris en bonussen 8.8 miljoen euro ontvangen heeft, dan wordt hij als graaier gekwalificeerd en zelfs in sommige commentaren als uitbuiter van het personeel weergegeven en volgens sommige commentaren is het de reden dat de benzineprijs zo hoog is in Nederland. (Realiteit is ver te zoeken.)
Vreemd is echter, dat niemand sportmensen die soms twee of drie keer zoveel per jaar “verdienen” dan de topman van Shell, deze sportmensen graaiers noemen.
Ook de filmacteurs en actrices die soms met een film 4 keer het salaris van de topman van Shell verdienen, worden niet als graaiers gekwalificeerd.
Waarom dat verschil in benadering van in principe hetzelfde gegeven?
Geld verdienen via handel, productie en inventiviteit blijkt dus minderwaardig te zijn, dan geld verdienen via sport, media of andere meer cultureel gerichte bezigheden.
Stelt u zich eens een wereld voor zonder sport of film. Zou dan uw welvaart verminderen?
Misschien wel uw welzijn maar niet uw welvaart.
Stelt u zich nu eens een wereld voor zonder bedrijfsleven. Zou dan de welvaart verminderen?
In dat geval is er geen welvaart meer. Het zijn noch de politici, noch de media, noch de vakbonden en andere culturele gerichte bezigheden die welvaart creëren.
Het is het bedrijfsleven dat uw welvaart creëert en niets of iemand anders.
En jammer genoeg blijkt dat deze realiteit uit het oog verloren wordt.
Als u dit voor ogen houdt, dan kunt u zich (nogmaals) afvragen waar de echte graaiers zitten.
Door Louis,
bron: www.vrijspreker.nl