3 april 2009
Th.M. van Baarle
De overgrote meerderheid van de bevolking is woest op de graaiers. En terecht. Ik ben niet woest op een persoon. DE graaier heeft geen gezicht. Het is een categorie van werknemers die kans hebben gezien om zich disproportioneel te laten betalen. Een deel van de mensen uit die categorie hebben de zaak in de soep laten lopen. Dat zijn voornamelijk bankiers en mensen in de verzekeringsbranche die handelden in spooktransacties. Maar ook de managers die van geen matiging wilden horen. Aan dit proces lag een mentaliteit ten grondslag. Een mentaliteit van ‘binnenhalen’ die premie of bonus en op naar het volgende slachtoffer. Er is een mentaliteit gegroeid van meer, meer, meer. De beloningen van de ‘managers’ staan niet meer in verhouding tot de prestaties.
O.K. Ook kennis, ervaring en verantwoordelijkheden zijn elementen die meespelen in het vaststellen van beloningen maar zelfs dat maakt het niet geloofwaardig dat voor dat ‘leiding geven’ miljoenen per jaar worden opgestreken. Dan worden grenzen van betamelijkheid overschreden! Dat kon allemaal in een vrije, democratische, kapitalistische samenleving. Vrijheid is O.K., democratie moet (!), kapitalistisch is verre te verkiezen boven een socialistische geleide economie maar het ontbrak aan controle, goed toezicht en …. ZELFBEHEERSING!
Vanuit de geest van die tijd waren dit respectabele functionarissen. Ze gingen ’s morgens goedgemutst naar hun werk. Ze maakten grappen onder elkaar bij de koffieautomaat, ze dronken vrijdags een weekendborrel en gingen op zaterdag sporten en op zondag met het gezin toeren en ergens een hapje eten. Doorsnee Nederlanders. Niks mis mee. En toch …. Als we de rekening opmaken dan moet vastgesteld worden dat ze met z’n allen, dus de hele grote, de grote en de wat kleinere mannen in ‘bonus’ voor de werkende klasse de room van de taart hebben gesnoept. En die massa, inclusief de gepensioneerden, krijgen nu via de belastingen de rekening gepresenteerd. We kunnen als samenleving niet buiten een functionerende geldcirculatie, dus moesten de banken overeind gehouden worden met ONZE belastingcenten!
En toch …. zijn we collectief woest. De economie ligt op z’n gat. De pensioenfondsen zijn op tilt geslagen. De bouw valt stil. De huizenmarkt beweegt zich op hellend vlak in neerwaartse beweging. Ondernemingen gaan failliet. Personeel wordt ontslagen. Er is grote vraaguitval, de voorraden van fabrikanten stapelen zich op. Er wordt overgeschakeld op deeltijd-WW maar dit helpt allemaal niet. Het vertrouwen is weg, het bankensysteem is ontregeld. Door de enorme afschrijvingen op waardeloze investeringen zijn de reserves verdampt. Er is geen of nauwelijks ruimte voor het verlenen van investeringskredieten, waardoor bij het bedrijfsleven nieuwe ontwikkelingen geen kans krijgen.
Het is NU tijd voor het ontgraaien. De salarissen en toeslagen (bonussen) van die grootverdieners moeten omlaag. Die moeten geleidelijk teruggebracht worden naar normale proporties. Dat moet het bedrijfsleven (en de overheid) zelf willen en als ze het niet willen dan moet de regering en de Tweede Kamer ze er toe dwingen! Straffen met extra hoge belastingen heeft geen zin want dan drukken deze disproportionele beloningen toch op de bedrijfskosten en uiteindelijk op het product en is het rekening consument. Evenals de samenleving zichzelf reguleert door ‘sociaal’ een minimumloon vast te stellen moet die samenleving ook de moed hebben om een maximumloon voor werknemers in dienstbetrekking vast te stellen.
Er is echter meer. De graaiers – en als zodanig merk ik aan iedereen die meer verdient dan 1½ ton – die zouden een steentje bij moeten dragen. Er wordt gesproken over het heroprichten van de INVESTERINGSBANK. Als iedereen op zijn handen blijft zitten zal de fiscus moeten zorgen voor vulling met kapitaal van die bank. Het kan echter ook anders. Iedereen, die zich bewust is dat hij in de afgelopen jaren bovenmatig beloond is voor zijn werk zou 10% van zijn vermogen vrij kunnen maken en voor vijf jaar vastzetten bij die investeringsbank tegen een zeer matige rentevergoeding. Er komt dan kapitaal beschikbaar om bedrijven in staat te stellen om het economische proces weer op gang te helpen. Dan hoeft het niet te komen van het hele leger van belastingbetalers, waaronder de minimumverdieners maar wordt de oplossing aangedragen door degenen die het meest geprofiteerd hebben van de hausse aan overmatige beloningen.
Bij deze roep ik de ontvangers van dit e-mailbericht op om het breed te verspreiden, zodat het ook bij de grootverdieners terecht komt. Bij deze roep ik ook die grootverdieners op om loyaal mee te helpen om dit idee een kans te geven. Neem zelf het initiatief door een aandeel in dit plan aan te bieden. Als voldoende mensen dit doen is die investeringsbank er in de kortste keren en kan er met dat geld gewerkt worden aan herstel van de economie.
Kom op. Wees solidair. Even geen tweede auto, maar, zoals de gepensioneerden voor vijf jaar op de nullijn gezet worden, kunnen jullie toch ook wel vijf jaar afstand doen van een klein beetje weelde?
Th.M. van Baarle
vzppHWN / th.vanbaarle@onsnet.nu
bron: www.hetvrijevolk.com